Ezgi Alınca’dan “Yaşamak’sa”: Hafızanın VIP Salonu Açıldı, Sadece Özel Davetliler İçin

Ezgi Alınca, ikinci kitabı “Yaşamak’sa” ile okurlara hafızanın kırmızı halısını seriyor.

Roman, tanımadığı insanların zihnindeki en özel anlara konuk olan bir kadının hikâyesini, hem zekice hem de ustaca harmanlanmış bir dille sunuyor. Alınca’nın yeni eseri, hem edebi hem de mizahi incelikleriyle, okuru kelimelerden yapılmış bir davete çağırıyor. “Yaşamak’sa”, sıradan bir okuma deneyimi değil; her sayfası, farklı bir şehrin, farklı bir ruh hâlinin, farklı bir zaman diliminin kapısını aralıyor. Ezgi Alınca, edebiyata kattığı taze üslup ve esprili gözlemleriyle, hafızayı sadece geçmişin deposu olmaktan çıkarıp, zamansız bir sanat galerisine dönüştürüyor. “Bazı anılar müzayedeye çıkmaz, çünkü paha biçilemezdir” diyen yazar, bu kitabıyla okurlarına tam da böyle anılar hediye ediyor. ⸻ Ezgi Alınca Kimdir? 2003 İstanbul doğumlu Ezgi Alınca, Yeditepe Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde eğitimine devam ediyor. İlk kitabı “Vagon Vagon İstanbul” ile edebiyat dünyasında dikkat çeken yazar, “Yaşamak’sa” ile mizah, zarafet ve felsefi derinliği ustaca harmanlayan bir edebi imza atıyor. ⸻ Röportaj: Ezgi Alınca ile “Yaşamak’sa” Üzerine – Hafızanın VIP Perdesi Açılırken 1.⁠ ⁠“Yaşamak’sa” bir yemek olsaydı, menüde ne yazardı? — “Bir tutam merak, iki kaşık ironi, üzerine serpilmiş hafıza kırıntıları.” Yanında da, yıllanmış bir sabır sosu. 2.⁠ ⁠Kitaptaki kadın karakteri bir kelimeyle tanımlayın desek? — “Misafirperver.” Ama davet ettiği tek şey, başkalarının en özel anları. 3.⁠ ⁠Yazarken kendinize koyduğunuz tek kural neydi? — Sıkıcı bir sayfa yazarsam, o sayfayı gözümün önünde kahve altlığına çevirmek. 4.⁠ ⁠Okur bu kitabı bitirdiğinde ilk ne yapmalı? — Kendi hafızasında ücretsiz bir tur düzenlemeli. Hatta bilet kesmesine gerek yok. 5.⁠ ⁠Kitaptaki en sevdiğiniz yan karakter kim? — Hiç konuşmayan yaşlı bir balıkçı. Çünkü bazen en çok şey söyleyen, hiç konuşmayandır. 6.⁠ ⁠Romanınız bir film olsaydı, hangi yönetmeni seçerdiniz? — Wes Anderson. Çünkü o, anıların duygusunu pastel tonlarla boyayabilen tek kişi. 7.⁠ ⁠Kitabınızın temposunu hangi sporla tarif edersiniz? — Eskrim. Hızlı, keskin ama her hamlede ince bir strateji var. 8.⁠ ⁠En çok hangi ülkede okunmasını isterdiniz? — Japonya. Çünkü orada sessizlik bile kültürel bir diyalog. 9.⁠ ⁠Bu kitabın en iddialı cümlesi hangisi sizce? — “Hafıza, insana verilmiş en pahalı hediye; çoğumuz kutusunu bile açmadan yaşıyoruz.” 10.⁠ ⁠“Yaşamak’sa” sizce neden okunmalı? — Çünkü hafızamız, hayattaki en demokratik mülk: Hem zengine hem fakire eşit büyüklükte bir bavul veriliyor. İçini nasıl doldurduğun ise tamamen sana bağlı